Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش همشهری آنلاین، همین خصوصیات باعث شده ماهی طرفداران کمی داشته‌باشد، طوری‌که امینی، یکی از مسوولان شیلات گفته، در ایران هر نفر به‌طور متوسط سالی هفت کیلوگرم ماهی می‌خورد که این رقم با استاندارد بین‌المللی سرانه مصرف ماهی، نه کیلوگرم فاصله دارد.

اگر شما هم به خوردن ماهی علاقه‌ای ندارید، به این خبر توجه کنید که ۳۰ سال بعد، دیگر ماهی‌ای در دریاها باقی نمی‌ماند که بخواهید بخورید می‌خواهید باور کنید، می‌خواهید باور نکنید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ماهی هم غذاست و هم دارو.  ۱۹ درصد پروتئین دارد و چون بافت پیوندی آن از سایر گوشت‌ها کمتر است، آنچه می‌خوریم، تقریبا همه‌اش جذب بدن می‌شود. چربی ماهی‌ها و سایر آبزیان در مقایسه با گوشت قرمز بسیار کمتر است. بیشتر ماهی‌ها کمتر از پنج درصد و صدف‌ها کمتر از دو  درصد چربی دارند و فقط گوشت مرغ بدون پوست را می‌توان با ماهی مقایسه کرد.

حالا که شهرنشینی و عادت‌های غذایی مخصوص آن، بیشتر ما را در معرض چاقی، دیابت، فشار خون، کلسترول بالا و در نهایت بیماری‌های قلبی و عروقی قرار داده، اثر شفابخش ماهی چیزی شبیه معجزه است. مثلا دهه ۷۰ معلوم شد اسکیموهای گرینلند با این که چربی، پروتئین و کلسترول زیادی مصرف می‌کنند، به بیماری‌های قلبی دچار نمی شوند و علت آن هم استفاده از غذاهای دریایی است.

همچنین محققان دریافته‌اند صیادان ژاپنی ساکن جزیره کیوشو، کلسترول کمتری در خون‌شان است و به همین دلیل سالم‌ترند. چربی ماهی و دیگر محصولات دریایی غیراشباع شده است، درحالی‌که چربی گوشت قرمز و حتی گوشت سفید مثل پرندگان، اغلب  از نوع اشباع شده و به همین دلیل خطر رسوب آن در رگ‌ها بسیار بیشتر است. همچنین اسید چرب امگا ۳ موجود در گوشت ماهی از سکته مغزی، لخته شدن خون در عروق چشم و مغز و سایر اندام جلوگیری می‌کند.

این نوع چربی با تاثیر بر پروستاگلاندین، می‌تواند فشار خون را پایین بیاورد و درد و تورم مفصل‌ها را نیز کم کند. ماهی روی اعصاب و روان شما هم تاثیر می‌گذارد؛ چراکه سازمان بهداشت جهانی گفته، مصرف ماهی می‌تواند مکمل مناسبی برای شیوه‌های دارودرمانی و روان‌درمانی افسردگی باشد.  

ماهی علیه سرطان

مطالعات مرکز تحقیقات سرطان بولتون آمریکا، درباره بیش از ۲۲ هزار مرد داوطلب نشان می‌دهد، مصرف ماهی خطر ابتلا به سرطان روده را تا حد زیادی کم می‌کند. این محققان می‌گویند، مردانی که پنج نوبت یا بیشتر در هفته ماهی مصرف می‌کنند، ۴۰ درصد کمتر از دیگران در معرض ابتلا به سرطان‌های روده‌ای قرار دارند.

روغن ماهی هم فایده‌های خاص خود را دارد، طوری که به گفته محققان،  با داشتن خاصیت‌های ضدالتهابی، می‌تواند از تنگی مجاری تنفسی ناشی از انجام تمرینات ورزشی در افراد مبتلا به آسم، جلوگیری کند.  

ماهی دارد تمام می‌شود

نکند علاقه‌مند شده‌اید ماهی بخورید؟ حالا اگر به شما بگویند، دریاها فقط ۳۰ سال دیگر ماهی دارند، چه احساسی پیدا می‌کنید؟

البته معنی این حرف این نیست که ماهی‌ها به جای دیگری نقل مکان می‌کنند. اوضاع وخیم‌تر از این حرف‌هاست. دانشمندان به‌تازگی دریافته‌اند، اگر روند صید ماهی‌ها و آبزیان دریایی با همین سرعت پیش رود، صنعت غذای دریایی جهان تا میانه‌های قرن حاضر میلادی از بین خواهد رفت  و تا سال ۲۰۵۰، ماهی کافی برای صید در دریاها وجود نخواهد داشت. این محققان اعلام کرده‌اند، گیاهان و جانوران دریایی کاملا به هم وابسته‌اند و بر همین اساس، صدمه دیدن هر کدام می تواند باعث صدمه به سایر آنها شود.

این تیم بین‌المللی اعلام کرده است، افت ذخایر ماهی‌ها ارتباط تنگاتنگی با کاهش تنوع زیستی دریاها دارد. بوریس ورم، سرپرست این تحقیق، در این‌باره گفته است: «شمار ذخایر محدود است. ما یک سوم آنها را مصرف کرده‌ایم و بقیه را هم مصرف خواهیم کرد. این‌طور که ما از اقیانوس‌ها استفاده می‌کنیم، انگار فرض کرده‌ایم همیشه گونه دیگری برای بهره برداری وجود خواهد داشت تا پس از تمام شدن آنها، سراغ آن گونه دیگر برویم.» 

استیو پالومبی، یکی از دانشمندان این پروژه نیز درباره این فاجعه نزدیک توضیح داده‌است: «اگر ما شیوه مدیریت گونه‌های آبزی را به عنوان جزیی از یک کل، یعنی اکوسیستم زمین، عوض نکنیم، این آخرین قرنی است که غذای طبیعی دریایی خواهیم داشت.»

با این حال این مطالعه همه تقصیرها را به گردن ماهیگیران و آلودگی‌های پراکنده نمی‌اندازد و تصویری که ترسیم می‌کند، نشان دهنده صدماتی است که در طول زمان، به صورت تدریجی و در اثر عوامل گوناگون بر اقیانوس‌ها وارد شده‌است.
 

کد خبر 757336 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سلامت ماهی خبر مهم تغذیه سالم تغذیه

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: سلامت ماهی خبر مهم تغذیه سالم تغذیه ماهی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۴۴۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کدام فلفل‌ها از همه تندتر هستند؟

با خوردن فلفل، لب‌هایت می‌سوزد، زبانت آتش می‌گیرد و غشا‌های مخاطی که از ریه‌ها در برابر تهدید محافظت می‌کنند، آبریزش بینی شما را تحریک می‌کنند. با خوردن فلفل، رگ‌های خونی منبسط می‌شوند و بدن شما احساس می‌کند که در حال آتش گرفتن است بنابراین برای کمک به خنک شدن بدن، تعریق آغاز می‌شود.

به گزارش ایسنا، مهم نیست که میزان دمای غذای شما چقدر باشد، زیرا همچنان این ادویه بدون اینکه به دمای غذا مرتبط باشد می‌تواند باعث تعریق شما شود. بر اساس گفته آموزش علوم فیشر آمریکا، دلیل تندی غذا به درجه حرارت گرمای آن نیست. تندی در غذای ما به علت کپسایسین است، ماده‌ای که به فلفل تندی می‌دهد.

سطح تندی یک غذا بر اساس میزان تحریک واکنش ما به کپسایسین اندازه‌گیری می‌شود، این اندازه‌گیری واحد حرارتی اسکویل (SHU) نامیده می‌شود. بر اساس این واحد اندازه‌گیری، فلفل دلمه‌ای نمره صفر، فلفل موزی می‌تواند ۹۰۰ باشد و هالاپینو (هالاپینو یا هالوپینو یکی از انواع فلفل‌های تند بومی مکزیک است که کوچک بوده و به رنگ سبز یا قرمز دیده می‌شود) می‌تواند تا ۱۰هزار برسد. هابانرو یا فلفل هندی ۳۵۰هزار و فلفل ترینیداد اسکورپین همچنین اسپری فلفل می‌توانند به محدوده دو میلیون برسند و کپسایسین خالص (بر اساس ارقام منتشرشده انجمن شیمی آمریکا) ۱۶ میلیون است؛ بنابراین اگر علت تعریق ما دما نیست، چه چیزی در غذای تند وجود دارد که با خوردن آن عرق می‌ریزیم؟

دهان ما گیرنده‌های TRPV ۱ دارد که گرما را تشخیص می‌دهد و ما را از خوردن غذا‌های خیلی گرم باز می‌دارد. کپسایسین این گیرنده‌های TRPV ۱ را تحریک می‌کند و سیگنالی به مغز می‌فرستد مبنی بر اینکه ما در حال خوردن چیزی داغ و خطرناک هستیم. مغز با ارسال یک احساس سوزش به آن قسمت از دهان ما پاسخ می‌دهد سپس بدن همان‌طور که باید به دمای گرم واکنش نشان دهد، تعریق را آغاز می‌کند همچنین ممکن است متوجه شوید که هنگام خوردن غذا‌های تند احساس عجله دارید به این دلیل که بدن شما کپسایسین را به‌عنوان یک تهدید اشتباه تعبیر می‌کند، بنابراین هم دوپامین و هم آدرنالین را به عنوان پاسخ ترشح می‌کند.

کپسایسین کاملا در دستگاه گوارش ما تجزیه نمی‌شود، بنابراین وقتی در حال خروج از سیستم بدن باشد، همان سوزش را احساس خواهید کرد. به گفته انجمن شیمی آمریکا، اگر تندی غذا شما را تحت تاثیر قرار داد، از مصرف آب اجتناب کنید که شعله بیشتری به آتش می‌افزاید. در عوض شیر بنوشید یا بستنی یا پنیر بخورید. کازئین موجود در این محصولات لبنی به دور کپسایسین می‌پیچد و به حذف آن از زبان شما کمک می‌کنند.

اگر بتوانید گرما را تحمل و عرق کنید، غذا‌های تند فواید زیادی برای سلامتی دارند. طبق نتایج مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۱ که در نشریه Physiology & Behavior منتشر شد، افزودن فلفل قرمز به غذا می‌تواند میزان کالری سوزی در روز را افزایش دهد. اگر معمولا غذای ملایم‌تری می‌خورید، فلفل قرمز می‌تواند هوس شما را برای غذا‌های چرب، شور و شیرین کاهش دهد. با این حال، جوانه‌های چشایی (یا پرز‌های چشایی حاوی سلول‌های گیرنده مزه هستند که به سلول‌های چشایی نیز معروف هستند)، شما می‌توانند تحمل غذا‌های تند را ایجاد کنند، بنابراین این هوس کشنده فقط برای مدت کوتاهی دوام می‌آورد.

نتایج بررسی سیستماتیک سال ۲۰۱۲ که در نشریه Appetite منتشر شد، نشان داد که افزودن تندی قابل توجه به وعده‌های غذایی می‌تواند به شما کمک کند تا ۵۰ کالری اضافی در روز بسوزانید. این مورد می‌تواند به کاهش وزن پنج پوندی فقط طی یک سال اضافه شود. مصرف غذا‌های تند همچنین می‌تواند چربی شکم را کاهش دهد و به کاهش اشتها کمک کند. در این مطالعه آمده است که این اثرات تا حدی به دلیل نحوه تحریک گیرنده TRPV ۱ کپسایسین است.

مطالعه دیگری در سال ۲۰۱۷ که نتایج آن در PLOS One منتشر شد به بررسی مصرف فلفل قرمز تند و مرگ و میر در میان بیش از ۱۶هزار نفر در ایالات‌متحده پرداخت. افرادی که به‌طور منظم غذا‌های تند مصرف می‌کردند، ۱۳ درصد کاهش مرگ و میر به هر دلیلی داشتند.

محققان همچنین خاطرنشان کردند که فعال‌سازی گیرنده‌های TRPV ۱ توسط کپسایسین از طریق افزایش مصرف انرژی و تاثیر بر چربی‌های خون، بر چاقی تاثیر می‌گذارد. بر اساس بررسی انجام شده در سال ۲۰۱۶ در تحقیقات ضد سرطان، کپسایسین موجود در غذا‌های تند می‌تواند از سلول‌های ما در برابر سرطان محافظت، رشد سرطان را متوقف و با بدخیمی و متاستاز سرطان تداخل ایجاد کند.

دیگر خبرها

  • تولید سوسیس و کالباس از گوشت ماهی
  • آشنایی بانوان مهابادی با شیوه‌های جدید طبخ آبزیان
  • حذف گوشت از بیشتر غذاهای میزبان در المپیک پاریس!
  • غذا‌های ورزشکاران در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس؛ ۶۰ درصد خوراکی‌ها بدون گوشت خواهد بود
  • نوشیدن این چای فشارتان را تنظیم می‌کند
  • مربای ریواس ؛ یک مربای بهاری، پرخاصیت و مقوی + طرز تهیه
  • کدام فلفل‌ها از همه تندتر هستند؟
  • کبد چرب و دردسرهایش
  • تمرینات ورزشی برای مبارزه با کبد چرب
  • لرستان؛ فرصت تولید و تجارتِ صنعت شیلات